នៅទីនេះពាក្យអំណាចប្រជាជន បានបកប្រែចេញពីភាសា អង់គ្លេស “People Power” ដែលនិយាយសំដៅទៅលើមហាបាតុកម្មអហឹង្សាដ៏មានប្រជាប្រីយភាពមួយ កើតឡើងនៅប្រទេសហ្វីលីពីននាឆ្នាំ1986 ពោលគឺមិននិយាយពីពាក្យ “អំណាចប្រជាជន” ក្នុងន័យត្រង់របស់វានោះទេ។ ដូច្នេះ អំណាចប្រជាជន នៅទីនេះ គឺជាអសាធារណនាមមួយសំរាប់ហៅទៅលើទំរង់នៃការតស៊ូដោយឡែករបស់ប្រជាជនហ្វីលីពីនចំពោះមេដឹកនាំប្រទេសរបស់គេ ។
មហាបាតុកម្មបានផ្ទុះឡើងពីថ្ងៃទី 22 កុម្ភៈ 1986 រហូតដល់ថ្ងៃទី 26 ខែ-ឆ្នាំដដែល នៅលើមហាវិថី អេពីហ្វានីញ៉ូ ដឺ ឡូស សានតូស ( EDSA- Epifanio de los Santos ) នាទីក្រុងម៉ានីល ក្បែរបន្ទាយយោធាអាហ្គីណាល់ដូ ( Aguinaldo ) និងបន្ទាយក្រាម ( Crame ) ។
បាតុកម្មមិនរាថយ ដែលកើតឡើងក្រោយហេតុការណ៍នៃការបោះឆ្នោតក្លែងបន្លំស្រស់ៗនៅហ្វីលីពីននាពេលនោះ បានដើរតួនាទីជាចំណែកសកម្មផ្តាច់ព្រត្រ័មួយ បង្ខំប្រធានាធិបតីហ្វែឌីណង់ ម៉ារកូស (Ferdinand Marcos) ឱ្យនិរទេសខ្លួនទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ហើយបាននាំអ្នកស្រីកូរ៉ាហ្សូន អាគីណូ(Corazon Aquino) ចូលមកកាន់អំណាចជាប្រធានាធិបតី។ បាតុកម្មត្រូវបានជំរុញឱ្យឆាប់កើតឡើង ដោយការងើបឈរមួយប្រឆាំងនឹងប្រធានាធិបតី ម៉ារកូស ដែលដឹកនាំដោយលោក ចាន ប៉ុងសេ អង់រីឡេ ( Juan Ponce Enrile ) និង លោកហ្វីដែល រ៉ាម៉ូស (Fidel Ramos)នាយអគ្គសេនាធិការរងនៃកងទ័ពហ្វីលីពីន ។
នាគ្រាដំបូង ជាមួយអ្នកគាំទ្រជាង2០០នាក់ អ្នកបះបោរបានបង្ខាំងខ្លួនឯងនៅក្នុងបន្ទាយ “ក្រាម” រង់ចាំការវាយប្រហារដោយអាវុធមួយកើតឡើង។ នៅក្នុងខណៈនោះ មេដឹកនាំសាសនានៅ ម៉ានីល គឺកាឌីណាល់ (ងារជាន់ខ្ពស់នៃសង្ឃកាតូលិក ) ចែម ស៊ីន(Jaime Sin)បានផ្សព្វផ្សាយតាម រលកធាតុអាកាសអំពាវនាវឱ្យប្រជាជនបន់ស្រន់ ហើយអង្គុយរង់ចាំខាងក្រៅបន្ទាយ ។ មានការឆ្លើយតបប្រកបដោយភាពស្ញប់ស្ញែង។ ហ្វូងមនុស្សដ៏ច្រើនសំបើមបានបង្កើតជារបងមនុស្សស្ថិតនៅចន្លោះក្រុមបះបោរ និងកងទ័ពដែលបញ្ចូនមកដោយលោកហ្វាប៊ីយៀន វែ ( Fabien Ver ) ដែលជានាយអគ្គសេនាកងទ័ពហ្វីលីពីននាពេលនោះ ។
កងកំលាំងសន្តិសុខបានស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការប្រើកំលាំង ក្នុងខណៈដែលប្រធានាធិបតីម៉ារកូសត្រូវគេភូតកុហក កុំអោយដាក់ចេញនូវបញ្ជាផ្ទុះ
អាវុធ បើមិនដូច្នោះទេ ព្រឹត្តិការណ៍បង្ហូរឈាមណាមួយនឹងមិនផ្តល់ភាពអនុគ្រោះសំរាប់គាត់សុំសិទ្ធិភៀសខ្លួនទៅកាន់បរទេសឡើយ។ ការភូតកុហកជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺពត៌មានដែលថា កងកំលាំងប្រដាប់អាវុធជាច្រើន ចាប់ផ្តើមឈរខាងអ្នកបះបោរ ដោយទាមទារថាអ្នកស្រីអាគីណូគឺជា អ្នកឈ្នះឆ្នោតមានសិទ្ធិពេញលេញធ្វើជាប្រធានាធិបតី ។
នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះ លោកប្រធានាធិបតីម៉ារកូស បានទទួលយកការផ្តល់យោបល់របស់ព្រឹទ្ធសមាជិកអាមេរិក ផូល ឡាសល ( Paul Laxalt) និយាយក្នុងនាមប្រធានាធិបតីអាមេរិក រ៉ូណាល់ រីហ្គេន(Ronald Reagan) ដែលថា ម៉ារកូស គួរតែរត់និងរត់ដោយស្រឡះស្អាត ហើយ នារសៀលថ្ងៃទី 25 កុម្ភៈ ម៉ារកូសបានទទួលធ្វើតាម។
ប្រសិនបើគ្មានជញ្ជាំងមនុស្សស្ថិតនៅកណ្តាលទេ ពួកបះបោរនឹងត្រូវកំទេច ហើយពេលនោះប្រវត្តិសាស្ត្រហ្វីលីពីននឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរ ។
បន្ទាប់ពីការកាន់អំណាចរបស់អ្នកស្រីអាគីណូ ប្រទេសហ្វីលីពីនបានកើតមាន “អំណាចប្រជាជន”លើកទី2 ដែលតាមរយៈនោះ បានបណ្តេញលោកប្រធានាធិបតី ចូសេហ្វ អេស្ត្រាដា( Joseph Estada )ឱ្យចុះចេញពីតំណែងនាខែមករា 2០០1 ។
អ្នកស្រីក្លូរីយ៉ា ម៉ាកាប៉ាហ្គាល អារ៉ូយ៉ូ(Gloria Macapagal Arroyo)បានឡើងកាន់តំណែងបន្ត ហើយបានឈ្នះឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីអាណត្តិ6ឆ្នាំរបស់ហ្វីលីពីនជាលើកទី2 នាខែមិថុនា 2០០4។ ពួកប្រឆាំងបានព្យាយាមធ្វើឱ្យមាន“អំណាចប្រជាជន”ជាថ្មីទៀត ដើម្បីបណ្តេញអ្នកស្រី អារ៉ូយ៉ូ ដោយចោទពីបទមានភាពមិនប្រក្រតីក្នុងការបោះឆ្នោត។ ជាមួយនឹងការសុំទោសចំពោះប្រជាជនទាំងមូល អារ៉ូយ៉ូបានយកឈ្នះលើពួកប្រឆាំង ដោយរារាំងបានចេតនាបង្ខំគាត់អោយចុះ ចេញពីតំណែងតាមរយៈការប្រើប្រាស់ប្រជាជន ។
“អំណាចប្រជាជន” គឺជាលក្ខណៈពិសេសដោយឡែកសំរាប់ប្រទេសហ្វីលីពីន ដែលត្រូវបានគេនិយាយដល់ និងមានចលនាមួយចំនួនចម្លងពុម្ពតាមនោះ៕ – See more at: http://library.cen.com.kh/library/read_online_html?token=YmU0ZmQ2Yz#sthash.AK4AXX4t.dpuf