លោក ផ្តូលេមី (Ptolemy) កើតនៅឆ្នាំ ១០០មុនគ.ស ស្លាប់នៅឆ្នាំ១៧០ មុន គ.ស. ជាភូមិវិទូ គណិតវិទូ និង ជាតារាវិទូជនជាតិអេហ្ស៊ីប ដែលមានឈ្មោះល្បី ដោយសារស្នាដៃគំរូស្នូលផែនដី នៃសាកល ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ប្រព័ន្ធផ្តូលេមី (Ptolemic system)។
ព័ត៌មានទាក់ទិននឹងជីវិតរបស់ផ្តូលេមីមិនត្រូវបានគេដឹងច្បាស់ទេក្រៅពីការសរសេរទុក ដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ ស្នាដៃផ្នែកតារាវិទ្យាដំបូងដ៏សំខាន់របស់គាត់គឺ Almagest ដែលបាន បញ្ចប់នៅក្នុងឆ្នាំ១៥០មុនគ.ស. ជារបាយការណ៍ស្តីពីការសង្កេតតារាសាស្ត្រ ដែលផ្តូលេមី បានចាប់ផ្តើមតាំងពី២៥ឆ្នាំមុន។
Almagest ត្រូវបានផ្តូលេមីហៅថាជា បណ្តុំនៃគណិតសាស្ត្រ (Methematike syntaxis) ដោយគាត់គិតថាប្រធានបទរបស់វាដែលមានចំណងជើងថា ´ចលនានៃអង្គធាតុអាទិទេព (ផ្កាយ ព្រះចន្ទ័ ភព) គឺសុទ្ធតែអាចត្រូវបានពន្យល់តាមទម្រង់គណិតវិទ្យា។ ជំពូកដំបូង បានបង្ហាញពីអំណះអំណាង ដែលមានលក្ខណៈពិសោធន៍ និង សង្កេតចំពោះមូលដ្ឋានគោល នៃលោហវិទ្យា ដែលគាត់បានសិក្សា។ គាត់អះអាងថា ផែនដីគឺជាស្វ៊ែរមួយ ដែលស្ថិតនៅនឹង នៅចំកណ្តាល នៃស្វ៊ែរអាទិទេពធំមួយទៀត ដែលវិលនៅក្នុងល្បឿនថេរមួយ ជុំវិញផែនដី ដោយមានទាំងផ្កាយ ភព និងព្រះអាទិត្យនៅជាមួយ ជាហេតុធ្វើឲ្យព្រះអាទិត្យរះ និង លិចរៀងរាល់ថ្ងៃ ។ នៅក្នុងរយៈពេលពេញមួយឆ្នាំ ព្រះអាទិត្យចរបានតំរុយជុំវិញផែនដី ដែលមានរាងជាអេគ្លីប (Ecliptic) ដោយទិសដៅផ្ទុយនឹងរង្វិលនៃស្វែរអាទិទេពធំនោះ។ ការសន្និដ្ឋានជាមូលដ្ឋានគឺ ចលនាដែលមិនទៀងទាត់នៃអង្គធាតុអាទិទេពទាំងនោះ ជាការរួមផ្សំគ្នានៃចលនាជារង្វង់ ឯកសណ្ឋាន និងទៀងទាត់ជាច្រើន។
ការកំណត់ពីប្រភពដើមនៃឯកសារ Almagest មានការលំបាកត្រង់ថា ឯកសារ បច្ចេកទេសតារាសាស្ត្រមុនៗសម្រាប់សរសេរឯកសារនោះ ត្រូវបានបាត់បង់ស្ទើរតែអស់។ ផ្តូលេមី បានលើកពី ហ៊ីផាឆូស ( Hipparchus, 190-127មុនគ.ស) នូវធាតុសំខាន់ៗ ក្នុងទ្រឹស្តីសុរិយគតិ និងផ្នែកខ្លះនៃទ្រឹស្តីចន្ទ័គតិរបស់អ្នកប្រាជ្ញរូបនោះ តែគាត់បានបដិសេដថា ហ៊ីផាឆូស មិនទាន់បានបង្កើតនូវគំរូភពបាននៅឡើយទេ។ រយៈពេលបីទសវត្យ ផ្តូលេមី បង្កើតបានត្រឹមតែទ្រឹស្តីដែលមានលក្ខណៈមិនច្បាស់លាស់ និងអន់ថយ ផ្ទុយទៅវិញ ការសិក្សាពីភពបានវិវត្តគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៅក្នុងចន្លោះពេលនោះ។ លើសពីនេះទៀត ភាពត្រឹមត្រូវនៃការសង្កេតរបស់គាត់ មានភាពមិនស្របគ្នា តាំងពីសម័យតារាវិទួ ទីកូប្រា (Tycho Brahe)។ ទីកូប្រា បានបង្ហាញថា ការសង្កេតប្រព័ន្ធសុរិយៈគតិរបស់ផ្តូលេមី ដែលបានអះអាងថាមាន ១៤១នោះ មិនមានលក្ខណៈជាក់លាក់ត្រឹមត្រូវនោះទេ ហើយ មានការជំទាស់ដោយមន្ទិលសង្ស័យ ពីការសង្កេតតារាច្រើនជាងមួយពាន់ ដោយផ្តូលេមី តែម្នាក់ឯងនោះ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលមិនអាចប្រកែកបាន គឺស្នាដៃ ដែលមានលក្ខណៈល្អប្រសើរ នៅក្នុងគណិតវិទ្យាវិភាគ។
លោក ផ្តូលេមី (Ptolemy)
ផ្តូលេមីបានបង្ហាញស្នាដៃល្អដាច់គេ ក្នុងលោហវិទ្យាស្នូលផែនដី ដែលមានសិក្សា នៅក្នុងពិភពឥស្លាម នៅក្នុងមជ្ឈិមសម័យនៃទ្វីបអឺរ៉ុប។ វាទាក់ទងនឹងស្នាដៃមួយទៀត របស់ផ្តូលេមី គឺសម្មតិកម្មភព (Hypotheseis ton planomenon)។ នៅក្នុងនោះ គាត់ បានស្នើឡើងនូវអ្វីដែលបច្ចុប្បន្នយើងហៅថា ប្រព័ន្ធផ្តូលេមី គឺជាប្រព័ន្ធរួមមួយ ដែលអង្គធាតុ អាទិទេព (ព្រះចន្ទ័ ភព តារា) ភ្ជាប់ទៅនឹងស្វែរអាទិទេពមួយ ហើយវាលាតសន្ធឹង ដោយគ្មាន ចន្លោះពីភពផែនដី ទៅកាន់ស្វែរនោះ។
តារាងលេខនៅក្នុងស្នាដៃ Almagest ដែលអាចឲ្យគេគណនានូវទីតាំងភព និង ការគណនាកាលបរិច្ឆេទនៃភពនោះ ពិតជាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង ទៅលើការសិក្សាតារាវិទ្យា នៅក្នុងមជ្ឈិមសម័យ។
ផ្តូលេមីក្រោយមកបានបង្រៀនតារាវិទូទាំងនោះពីរបៀបនៃការអង្កេតជាចំនួន និង មាន កាលបរិច្ឆេទ ដើម្បីកែលំអរនូវគំរូទ្រឹស្តីលោហវិទ្យា។
ផ្តូលេមី ក៏បានព្យាយាមដាក់បញ្ចូលតារាសាស្ត្រ ទៅក្នុងស្នាដៃរបស់ខ្លួនគឺ Apotelesmatika មានន័យថា ឥទ្ធិពលនៃតារាវិទ្យា និងក្រោយមកត្រូវបានគេហៅ Tetrabiblos ដែលមានបួនភាគ។ គាត់ជឿជាក់ថាតារាសាស្ត្រ គឺជាវិទ្យាសាស្ត្រមួយ ដែលមានច្បាប់ក្បួន ដោយបរិយាយពីឥទ្ធិពលរូបវិទ្យានៃឋានលើ ទៅលើជីវិតនៅលើផែនដី។ ផ្តូលេមី បានទទួលស្គាល់ទ្រឹស្តីតារាសាស្ត្របុរាណ ប៉ុន្តែ គាត់បានកែលំអរនូវអត្ថន័យលម្អិត ដោយបន្ស៊ីនូវការយល់ដឹងរបស់អ្នកតារាសាស្ត្រជាមួយនឹងធម្មជាតិ បញ្ហា និងការផ្លាស់ប្តូរ។
ក្នុងចំណោមស្នាដៃសរសេររបស់ផ្តូលេមី Tetrabiblos មានលក្ខណៈប្លែកជាងគេ សម្រាប់អ្នកអានដែលមិនជឿលើការទស្សន៍ទាយតារាសាស្ត្រ និងលោហវិទ្យា។
ផ្តូលេមី មានកិត្តិសព្ទ័ល្បីល្បាញនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃអ្នកគណិតវិទ្យា ដោយសារ ការប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រគណិតវិទ្យាទៅក្នុងបញ្ហាតារាវិទ្យា។គាត់ក៏បានចូលរួមចំណែកយ៉ាងធំធេងក្នុងត្រីកោណមាត្រសាស្ត្រ។ ជាក់ស្តែង គឺតារាងផ្តូលេមីនៃរង្វាស់អង្កត់ធ្នូរនៅក្នុងរង្វង់។ គាត់ថែមទាំងបានអនុវត្តទ្រឹស្តីនោះក្នុងធរណីមាត្រសាស្ត្រស្វែរ ដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ នានាទាក់ទងនឹងត្រីកោណមាត្រសាស្ត្រ។
ក្នុងចំណោមឯកសារដំបូងបង្អស់របស់ផ្តូលេមី The Harmonics គឺជាឯកសារ ដែល សិក្សាអំពីតន្ត្រី ដែលវាជាមុខវិជ្ជាមួយទៀត ខុសពីការពិសោធន៍ និងខុសពីនព្វន្តសាស្ត្រ ហើយការណ៍នេះធ្វើឲ្យគាត់មានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងលោក ពីតាហ្ក័រ (Pythagoreanism) ដែរ។ ដូចគ្នានឹងលោកពីតាហ្ក័រ លោកផ្តូលេមី ធ្វើការពិភាក្សាពីហេតុផលសិល្បៈ នៃការចាប់យកនូវចំណេះដឹងវិទ្យាសាស្ត្រសុទ្ធដោយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងទៅនឹងតន្ត្រី។
លោក ផ្តូលេមី (Ptolemy)
ប្រហែលជានៅចុងបញ្ចប់ជីវិតរបស់គាត់ ផ្តូលេមីចាប់អារម្មណ៍ការសិក្សាពីអុបទីក (Optics) ជាស្នាដៃដែលមាននៅក្នុងមជ្ឈិមសម័យ និងមានការបកប្រែជាភាសាឡាតាំង និង ភាសាអារ៉ាប់។ ការសិក្សាពីការទទួលញាណដោយគំហើញរបស់ផ្តូលេមី មានលក្ខណៈ ពិសោធន៍គួរឲ្យកត់សម្គាល់ ខុសពីអ្នកនិពន្ធក្រិកផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងជំនាន់នោះ។ តួយ៉ាងដូចជាលោកអាឡិចហ្សង់ឌ្រី(Alexandia) បានធ្វើអំណះអំណាងរបស់ខ្លួន ដោយផ្អែក លើការបកស្រាយបែបទស្សនៈវិជ្ជាទាំងស្រុង។ ផ្ទុយទៅវិញ ផ្តូលេមី បានបង្កើតគោលការណ៍ សម្រាប់គណនាអាំងស៊ីដង់ និងរេភ្លិចស្សុង (មុំប៉ះ និងមុំចំណាំងផ្លាត) រវាងកាំពន្លឺជាមួយប្លង់ និងជាមួយកញ្ចក់ស្វែរប៉ោង ជាដឺក្រេ។ ផ្តូលេមីក៏បានវាស់វែងនូវ របៀបដែលកាំពន្លឺ ធ្វើចំណាំងបែរ នៅពេលវារត់ឆ្លងកាត់អង្គធាតុពីរមានដង់ស៊ីតេខុសគ្នា ដូចជា ខ្យល់ ទឹក និងកញ្ចក់ ទោះបីពេលនោះគាត់ពុំទាន់បានរកឃើញនូវច្បាប់ទាក់ទងនឹងមុំចំណាំងបែរ និង ចំណាំងផ្លាតនៅឡើយ។
កេរ្ត៍ឈ្មោះរបស់ផ្តូលេមីនៅក្នុងវិស័យភូមិវិទ្យា ក៏មិនចាញ់តារាវិទ្យាប៉ុន្មានដែរ។ ស្នាដៃមួយ Geographike hypothesis (មគ្គុទេសក៍ភូមិវិទ្យា) បានបង្ហាញនូវព័ត៌មាន និងបច្ចេកទេសនៅក្នុងការគូរផែនទី ដែលមានសមាមាត្រដូចទៅនឹងផែនដីពិត និង មានភាព ល្បីល្បាញនៅក្នុងជំនាន់នោះ។ ផ្តូលេមី ពុំបានព្យាយាមប្រមូលផ្តុំឯកសារ និង ស្វែងរក ទិន្ន័យភូមិសាស្ត្រច្រើន សម្រាប់ធ្វើជាឯកសារយោងលើផែនទីដែលគាត់គូរទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់គូរវាដោយផ្អែកទៅលើឯកសារភូមិសាស្ត្ររបស់លោក មារីនុស (Mrinus of Tyre) ដែលគ្រាន់តែបង្ហាញនូវទិន្ន័យថ្មីៗ ទាក់ទងសំខាន់តែឆ្នេរអាហ្វ្រិក អាស៊ី និងមហាសមុទ្រ ឥណ្ឌាប៉ុណ្ណោះ។
លក្ខណៈពិសេសនៃភាពឆ្នៃប្រឌិត នៅក្នុងផែនទីផ្តូលេមី គឺការកត់ត្រានូវរយៈកម្ពស់ និងរយៈបណ្តោយជាដឺក្រេ ដែលមានប្រមាណជាង ៨០០០ទីតាំង នៅលើផែនទីនោះ ដែលធ្វើឲ្យវាកាន់តែមានសុក្រិតភាពក្នុងការចម្លង។ ដូច្នេះហើយ យើងមានរូបយ៉ាងច្បាស់ និងលម្អិតពីទីតាំងដែលចក្រភពរ៉ូម៉ាំងជំនាន់មុនរស់នៅ ដែលលាតសន្ធឹង ពីកោះ Shetland នៅខាងជើង ទៅកាន់ទន្លេនីលនៅខាងត្បូង និង ពីកោះ Canary នៅខាងលិច ដល់ចិននិងអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅខាងកើត។ ផែនទីផ្តូលេមី មានកន្លែងខុសទាក់ទងនឹងទំហំ បើធៀប ជាមួយនឹងផែនទីទំនើប ហើយវាក៏ក៏មានភាពមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមិនត្រឹមត្រូវ ចំពោះ ការបរិយាយពីប្រព័ន្ធផ្លូវគមនាគមន៍ និងផ្លូវជំនួញនានា។
ផ្តូលេមី បានបង្កើតនូវរបៀបគូសប្រព័ន្ធការ៉ូ នៅលើផែនទីដើម្បីបង្ហាញពីរង្វង់ នៃរយៈទទឹង និងបណ្តោយនៃផែនដី។ ប្រព័ន្ធការ៉ូនោះបង្ហាញនូវការចាប់អារម្មណ៍ ចំពោះ ផ្ទៃមូលនៃស្វែរ និងរក្សានូវសមាមាត្រនៃចម្ងាយ។ ស្នាដៃភូមិសាស្ត្ររបស់ផ្តូលេមី ពុំត្រូវបានគេស្គាល់ទេ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៣០០ នៅពេលដែលអ្នកប្រាជ្ញ ប៊ីសាទីន (Byzatine) ចាប់ផ្តើមបោះផ្សាយអត្ថបទសរសេរដោយដៃ ដែលក្នុងនោះ មាននិយាយពីអ្នកជំនាញ ខាងគូរផែនទីម្នាក់គឺផ្តូលេមី។
អត្ថបទ ត្រូវបានបកប្រែជាភាសាឡាតាំង ដោយជនជាតិអ៊ីតាលីឈ្មោះ Jacopo នៅក្នុងឆ្នាំ ១៤០៦។ ស្នាដៃរបស់គាត់ដែលបានបកប្រែជាឡាតាំង ដែលភាគច្រើនមានភ្ជាប់ ជាមួយផែនទីនោះ ត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងសម័យកាលវិទ្យាសាស្ត្រ៕ – See more at: http://library.cen.com.kh/library/read_online_html?token=NjdhYzJkMj#sthash.jDo5tvMV.dpuf